1پژوهش حاضر باهدف تدوین و اعتباریابی بسته آموزشی درس دین و زندگی پایه دهم مبتنی بر تئوری انتخاب انجام شد. روش پژوهش برای مرحله طراحی و تدوین بسته آموزشی، روش توصیفی – تحلیلی با رویکرد سنتزپژوهی آمیخته بود. مضامین اصلی بسته آموزشی و زمان موردنیاز برای آموزش برگرفته از منابع کتبی همچون الگوی مدارس گیلانت گرمار و مقالات و طرح های پژوهشی داخلی و خارجی بود. برای روایی یابی بسته، ضمن استفاده از روش روایی صوری، از روش روایی محتوایی به شیوه کیفی و کمی با پانل خبرگان 14 نفری  استفاده شد. 14 نفر از متخصصان به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد که 10 نفر در حوزه روان شناسی و دو نفر در حوزه برنامه ریزی درسی و دو نفر هم در حوزه تعلیم وتربیت بودند و از دو ضریب نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا استفاده شد. حداقل و حداکثر میزان ضریب نسبی روایی محتوا برای هر آیتم بسته .71/0 و 1 محاسبه شد و میزان شاخص روایی محتوا در عمده جلسات به سمت عدد (85/0)برای تمامی هدف ها در پروتکل آموزشی به دست آمد. نتایج نشان داد بسته آموزشی درس دین و زندگی مبتنی بر تئوری انتخاب برای دانش آموزان پایه دهم از روایی صوری و محتوایی مناسبی بهره مند است و روایی لازم را برای کاربردهای آموزشی و استفاده پژوهشی دارد.

زمینه شناسایی درمان های فراتشخیصی، با توجه به همبودی بسیار بالای آسیب های زندگی زوجی می تواند در جلوگیری از تحمیل هزینه های درمانی زیاد و اتلاف وقت، به دلیل پرداختن به هر یک از این آسیب ها به طور مجزا، موثر باشد. اما آیا آموزش بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی بر الگوهای ارتباطی و پیوند ایمن زوجین اثربخش است؟ هدف پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی بر الگوهای ارتباطی و پیوند ایمن زوجین انجام شد. روش در این پژوهش، روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل نابرابر و پیگیری دو ماهه بود. جامعه پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال 1396 بود که 20 زوج با نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت غیرتصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سالاوی (1984) و پرسشنامه پیوند ایمن جانسون (2008) بود و جهت انجام مداخله از بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی محقق ساخته (1398) استفاده شد. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد که آموزش محتوای بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی بر الگوهای ارتباطی و پیوند ایمن زوجین تاثیر دارد (0/01p<). نتیجه گیری بر اساس یافته های پژوهش، آموزش محتوای بسته آموزشی فراتشخیصی زوجی الگوهای توقع کناره گیری و اجتنابی را کاهش و الگوی رابطه سازنده و پیوند ایمن را در زوجین افزایش می دهد.

این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی بسته آموزشی بلوغ عاطفی زوجی اسلامی بر رضایت زناشویی و بهزیستی روان شناختی زنان انجام شد. بدین منظور، پژوهش با دو روش کیفی و کمی و در دو مرحله انجام گرفت. مرحله اول، شناسایی مولفه ها مبتنی بر منابع قرآنی- روایی و با روش تحلیل مضمون قیاسی نظریه محور و مرحله دوم با روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش، کلیه زنان مراجعه کننده به فرهنگسراهای شهر تهران در سال 1399 بودند. بدین منظور، 30 نفر از زنان دارای معیارهای ورود، به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی، در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل، جایگزین شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامه های رضایت زناشویی انریچ (1989) و بهزیستی روان شناختی (1989) استفاده شد و داده ها با استفاده از بسته آماری برای علوم اجتماعی و به روش تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تحلیل گردید. نتایج نشان داد بسته آموزشی، بر رضایت زناشویی و بهزیستی روان شناختی در مرحله پس آزمون و پیگیری، تأثیر معناداری داشت (05/0p<). بنابراین می توان بسته آموزشی بلوغ عاطفی زوجی اسلامی را به منظور ارتقاء رضایت زناشویی و بهزیستی روان شناختی، مورد استفاده قرار داد.

مقدمه: پژوهش های کمی مدل های یکپارچه نگر را در بستر بیماری های مزمن از جمله بیماری قلبی-عروقی بررسی کرده اند. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی مقدماتی بسته آموزشی مبتنی بر مدل طرح واره درمانی، خودشفقی و تنظیم هیجان در رفتارهای مرتبط با سلامت قلب بوده است. روش: تعداد 3 نفر در یک مطالعه آزمایشی تک موردی انتخاب شدند و طی 15 جلسه، بسته آموزشی مبتنی بر مدل پژوهش را دریافت کردند. شرکت کننده ها به مقیاس رفتار سلامت وابسته به قلب (سانگ و همکاران، 2018)، پرسش نامه خودشفقتی (نف، 2003)، پرسش نامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (YSQ-S3) و مقیاس تنظیم هیجان (گروس و جان، 2003) پاسخ دادند. داده ها به وسیله تحلیل نموداری و دیداری و شاخص های درصد بهبودی، درصد کاهش و اندازه اثر کوهن تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد درصد بهبودی شرکت کننده های اول، دوم و سوم در ارزیابی مجدد به ترتیب برابر با 40، 38 و 43 درصد، فرونشانی برابر با 46، 46 و 45 درصد، خودشفقتی برابر با 41، 34 و 41 درصد و رفتارهای مرتبط با سلامت قلب برابر با 32، 33 و 35 درصد بوده است. همین طور درصد کاهش شرکت کننده های اول، دوم و سوم در ارزیابی مجدد به ترتیب برابر با 67، 62 و 76 درصد، فرونشانی برابر با 32، 32 و 31 درصد، خودشفقتی برابر با 68، 51 و 69 درصد و رفتارهای مرتبط با سلامت قلب برابر با 47، 50 و 54 درصد بوده است. اندازه اثر متغیر ارزیابی مجدد برای شرکت کننده اول، دوم و سوم به ترتیب برابر با 91/0-، 79/0-و 80/0-، فرونشانی برابر با 83/0، 91/0 و 93/0، خودشفقتی برابر با 78/0-، 86/0-و 90/0-و رفتارهای مرتبط با سلامت قلب برابر با 83/0-، 75/0-و 87/0-بوده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج، بسته آموزشی مبتنی بر مدل طرح واره درمانی، تنظیم هیجان و خودشفقتی را می توان در جهت بهبود رفتارهای مرتبط با سلامت قلب به کارگرفت.

مقدمه: یکی از مشکلات رایج کودکان با نشانه های اضطراب، کاهش شایستگی اجتماعی است. شایستگی اجتماعی توانایی مراقبت از خویش، کمک به دیگران و مراقبت از آن ها است. مداخلات متفاوتی جهت بهبود شایستگی اجتماعی کودکان بکار می رود. از جمله درمان شناختی رفتاری که هدف آن اصلاح باورهای ناکارآمد و بازسازی شناختی است و درمان فراتشخیصی یکپارچه که مؤلفه های زیربنایی آسیب را مورد هدف قرار می دهد. از اینرو هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری با بسته فراتشخیصی یکپارچه بر شایستگی اجتماعی کودکان اضطرابی است. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه شاهد و پیگیری دو ماهه بود. جامعۀ آماری شامل تمامی دختران 10 تا 12 ساله مضطرب مراجعه کننده به مراکز مشاوره آموزش و پرورش شهر یزد در سال تحصیلی 1402 بودند. نمونه پژوهش 45 نفر از این افراد بود که به صورت هدفمند با کسب نمره در پرسشنامه اضطراب آشکار رینولدز و ریچموند (1997) انتخاب و بصورت تصادفی و با روش قرعه کشی توسط یک روانشناس متخصص در دو گروه آزمایش (درمان شناختی رفتاری و بسته فراتشخیصی یکپارچه) و یک گروه شاهد گمارش شدند (هر گروه 15 نفر) و مشارکت کنندگان با فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه شایستگی اجتماعی فلنر (1990) مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون بونفرونی با بسته آماریSPSS-25 استفاده شد.   نتایج: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که نمرات شایستگی اجتماعی در هر دو گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد به طور معناداری افزایش یافته است (0/05>p). تأثیر هر دو گروه آزمایش تا مرحله پیگیری دارای ماندگاری اثر بود. همچنین بین میزان اثربخشی دو گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود نداشت (0/05

مقدمه: بهبود کیفیت آموزش پزشکی از مسائل اصلی نظام آموزش پزشکی کشور است. یکی از استراتژی ها برای ارتقای کیفیت آموزش پزشکی ارزیابی وضعیت موجود و شناسایی نقاط ضعف است. هدف از مطالعه حاضر ارزشیابی گروه های آموزشی بر اساس استانداردهای آموزش بالینی در راستای طرح تحول آموزش و بسته اعتباربخشی، در بیمارستان آموزشی شهید بهشتی کاشان بود.روش ها: این مطالعه مقطعی در بیمارستان آموزشی شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 95 بر روی 210 کارآموز و کارورز انجام گرفت. نمونه گیری به روش سرشماری و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر استانداردهای آموزش بالینی تدوین شده توسط معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بود. نظرات کارآموزان و کارورزان در مورد انطباق برنامه های آموزشی راند، گراند راند وگزارش صبحگاهی گروه های آموزشی کودکان، داخلی، جراحی عمومی، قلب، عفونی، مغز و اعصاب و جراحی اختصاصی با استانداردهای آموزش بالینی بررسی شد.نتایج: بیش ترین میزان مطلوبیت راند از دیدگاه کارآموزان مربوط به گروه عفونی (77.3%) و قلب (66.7%) و از دیدگاه کارورزان گروه عفونی (60%) و مغز و اعصاب (40%) بود. بیش ترین میزان مطلوبیت گراند راند با توجه به دیدگاه کارآموزان و کارورزان مربوط به گروه عفونی (به ترتیب 86.7% و 80%) بود. هم چنین بیش ترین میزان مطلوبیت گزارش صبحگاهی با توجه به دیدگاه کارآموزان و کارورزان مربوط به گروه عفونی (به ترتیب 46.7% و 80%) بود.نتیجه گیری: با توجه به وضعیت نیمه مطلوب برنامه های آموزشی اکثر گروه ها باید با برگزاری کارگاه های آموزشی در زمینه آموزش بالینی، اعضای هیات علمی را با موضوعات جدید آموزش پزشکی و استانداردهای آموزش بالینی آشنا نموده وآنها را به رعایت این استانداردها ترغیب نمود. هم چنین گروه ها باید با رفع نقاط ضعف برای رسیدن به وضعیت مطلوب تلاش کنند.

زمینه: چاقی فرآیندهای روان شناختی و هیجانی افراد را با آسیب مواجه می سازد. هدف: هدف این پژوهش بررسی تأثیر بسته آموزشی فراتشخیصی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد، درمان متمرکز بر شفقت و رفتاردرمانی دیالیکتیکی بر تنظیم هیجان و رفتار خوردن زنان مبتلا به اضافه وزن و چاقی مراجعه کننده به کلینیک های تغذیه در سال 1396 بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان مراجعه کننده به دو کلینیک تغذیه شهر تنکابن بود که از بین آنها 20 زن مبتلا به اضافه وزن و چاقی با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 10 زن). گروه آزمایش مداخله آموزشی فراتشخیصی را طی سه ماه در 12 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان (گراتز و رومر، 2004) و رفتار خوردن (نورمن و همکاران، 2009) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته توسط نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله آموزشی فراتشخیصی بر تنظیم هیجان و رفتار خوردن زنان مبتلا به اضافه وزن و چاقی تأثیر معناداری داشته است (001/0p<). نتیجه گیری: مطابق با یافته های پژوهش حاضر، می توان از بسته آموزشی فراتشخیصی جهت بهبود تنظیم هیجان و رفتار خوردن در زنان مبتلا به اضافه وزن و چاقی بهره برد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش تقویت مقابله زوجی بر سازگاری زناشویی و راهبردهای مقابله ای زوجی در زوجین بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری را والدین دانش آموزان مدارس ابتدایی (658 نفر) در منطقه کلاچای استان گیلان تشکیل دادند که از میان آن ها، 14 زوج با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه (یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل) با گمارش تصادفی جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های سازگاری زناشویی اسپانیر (DAS) و راهبردهای مقابله ای زناشویی بومن (MCI) و روش مداخله برنامه آموزش تقویت مقابله زوجی (CCET) بود که در هشت جلسه دو ساعت و 15 دقیقه برای گروه آزمایش آموزش داده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه های مکرر و نرم افزار 21Spss-تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش تقویت مقابله زوجی موجب افزایش نمرات سازگاری زناشویی و ابعاد آن شامل رضایت زناشویی، همبستگی دونفری، توافق دونفری و ابراز محبت (0/01>p) و در ابعاد راهبردهای مقابله ای زوجی باعث کاهش نمرات در بعد تعارض، خودسرزنشگری، خودمحوری و اجتناب و افزایش نمرات رویکرد سازنده (0/05>P) شده است. نتایج پیگیری پس از دو ماه در متغیرهای پژوهش بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنادار نشان داد. بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که زوجین با کاربست مهارت های تقویت مقابله زوجی در مقابله با شرایط استرس زای زندگی کمتر از راهبردهایی چون اجتناب، خودسرزنشگری و خودمحوری و بیشتر از رویکرد سازنده، گفت وگو و تعامل موثر استفاده می کنند که منجر به سازگاری بیشتر در زندگی زناشویی می شود.

1مقدمه: پرستاران نقش به سزایی در بهبود عملکرد بیمارستان و در نتیجه ارتقای سطح سلامت جامعه دارند. نگرانی در مورد وضعیت آمادگی پرستاران جدیدالورود به علت ناکافی بودن آموزش های کارشناسی پرستاری مورد توجه قرار گرفته است. لذا مطالعه حاضر با هدف طراحی بسته آموزشی برای آشنایی، یادآوری و توانمندسازی پرستاران جدیدالورود در بیمارستان بقیه ا... (عج) انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر براساس مدل،ADDIE ، در سال 1401 و بر اساس پنج مرحله: تجزیه و تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی انجام شد. در مرحله تجزیه و تحلیل ابتدا نیازسنجی به منظور تأیید ضرورت تدوین بسته آموزشی پرستاران جدیدالورود در چندین جلسه مشورتی با افراد خبره جمع آوری و جمع بندی گردید. در مرحله طراحی جهت تعیین عناوین بسته آموزشی و نظرخواهی از افراد خبره از روش دلفی استفاده شد. در مرحله توسعه محتوا در مورد عناوین پیشنهادی از منابع مختلف اعتباربخشی در بسته آموزشی استفاده شد. در نهایت و بعد از جمع بندی مراحل مطالعه، بسته آموزشی پرستاران جدیدالورود نهایی شد. نتایج: از 59 عنوان پیشنهادی بر اساس نظر خبرگان 39 عنوان وارد بسته آموزشی نهایی شدند. از مهم ترین موارد می توان به استاندارد تحویل بیمار (ISBAR)، تلفیق دارویی، فرآیند هموویژولانس، دستورالعمل ترخیص ایمن، رعایت بهداشت دست، شناسایی صحیح و فعال بیماران، مراقبت و پیشگیری از سقوط، زخم بستر و ترومبوآمبولی در بیماران، دارودهی صحیح، پیشگیری و دستورالعمل مواجهه شغلی، احتیاطات استاندارد و ایزولاسیون و نظام سندرمیک نام برد. نتیجه گیری: بسته آموزشی طراحی شده برای پرستاران جدیدالورود که مبتنی بر نیازهای واقعی و درک شده پرستاران و همچنین مبتنی بر اجماع نظر پرستاران و خبرگان است، می تواند در ارتقاء توانمندی حرفه ای پرستاران جدیدالورود نقش موثری داشته باشد.

فرزندپروری یکی از مهم ترین وظایف والدین است که نقش بسیار مهمی در شکل گیری شخصیت فرزندان داشته و پیامد های درازمدت به دنبال دارد. فرزندپروری باکفایت در مورد حفاظت، حمایت، تأمین متعادل و رضایت بخش نیاز های کودک است. هدف پژوهش حاضر طراحی بسته آموزشی فرزند پروری با کفایت با رویکرد طرحواره درمانی است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با روش تحلیل محتوای کیفی هدایت شده انجام شده است. جامعه و نمونه شامل همه کتب و مقالاتی است که به منظور آشنایی با شیوه و فرایند طراحی بسته آموزشی فرزندپروری باکفایت با رویکرد طرحواره درمانی انتخاب و مبنای بررسی و تحلیل اطلاعات قرار گرفت. بسته آموزشی اولیه شامل 7 مولفه کفایت فرزندان، نیاز های عاطفی اساسی، دلبستگی ایمن، خود گردانی، آزادی در بیان نیازها و هیجان های سالم، خود انگیختگی، انتظارات واقع بینانه طراحی گردید که روش به کار گرفته شده در پژوهش تحلیل محتوای کیفی از نوع تحلیل محتوای کیفی هدایت شده است. سپس روایی این بسته آموزشی با استفاده از نظر چهارده استاد متخصص در زمینه موضوع پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. روایی محتوایی و صوری بسته آموزشی با ملاک CVI و CVR به ترتیب معادل 96/0 و 83/0 به دست آمد، لذا مشخص شد این بسته از روایی قابل قبولی برخوردار است. سپس بر این مبنا بسته آموزشی نهایی شامل 7 مؤلفه مذکور در قالب بیست و شش جلسه و هر جلسه شامل سه بخش هدف، تکنیک و تکلیف و به مدت شصت دقیقه تدوین و ارائه گردید. این بسته می تواند به والدین در داشتن شیوه فرزندپروری باکفایت کمک کند تا بتوانند نیازهای عاطفی اساسی کودکان شان را تأمین کنند.